Dag 4. R44

Vertrekdag vandaag: tijd om van Kaapstad naar Hermanus te gaan. En het eerste goede nieuws: tijd om uit te slapen, zodat we na een rustig ontbijt op pad konden. Er is een snelle route tussen Kaapstad en Hermanus, maar wij hadden geen haast en kozen daarom voor de R44.

De mooie route begint echter niet meteen buiten Kaapstad. Daar moet je eerst nog voor een stuk N2 rijden. Waarvan wij ons vooraf niet gerealiseerd hadden dat die langs sloppenwijken loopt. Van de ergste soort: kleine hokjes, gemaakt van golfplaten, op elkaar gestapeld. Terwijl aan de andere kant van de snelweg gewoon normale huizen stonden. Gelukkig maar een kort stukje, maar lang genoeg om de hele dag nog over door te praten en te filosoferen over hoe veel geluk wij hebben om te kunnen leven waar wij wonen.

Na die beschouwende les was het tijd om linksaf te slaan, de R44 te gaan volgen. Volgens de beschrijving is het een weg die nogal eens bij autoreclames wordt gebruikt – en daar kunnen wij ons van alles bij voorstellen. De weg ligt langs de berghelling, met uitzicht op de oceaan en woeste kusten. Met een strakblauwe lucht en een stralend zonnetje voelden ook wij ons in een reclame voor Toyota’s beland. Zeker toen we voor de lunch even van de weg afgingen en bij Hangklip op een dirt-road naar de zee reden.

Van BeleefAFrika hadden we al gehoord dat je aan deze route ook een pinguïnstrand hebt; op Betty’s Baai. En hoewel pinguïns al op onze lijst met gevonden beesten staan, konden we het niet laten om te kijken of deze mooier waren. Dat bleek zo te zijn: het was een kleinschaliger strand (er stonden slechts 5 auto’s geparkeerd), met een langer pad en veeel meer pinguïns. Pinguïns met jonkies ook, waardoor we de kinderen konden laten zien hoe de ontwikkeling van pinguïnkuiken tot volgroeid best eruit ziet. En om het wild aantal van de dag af te maken, huppelden er ook nog een paar dassies rond.

De rest van de route hebben we voorspoedig doorgereden om te eindigen in Aloe Guest House in Hermanus. Weer hebben we 2 slaapkamers, badkamers én een huiskamer tot onze beschikking. Die we, met de beelden van de sloppenwijken nog op ons netvlies, extra kunnen waarderen.