Dag 5. Ik ruik vis (maar het is een zoogdier)

Gisteren hadden we het al geboekt, dus vandaag stond de wekker op 7 uur: we gaan naar Husavik om walvissen te bekijken (www.northsailing.is). Vergezeld door Jasper die Jochem Meijer doet die Gertje doet (en een heleboel andere Jochem Meijer imitaties) stonden we na een uur al bij de boot. Een Schooner, zoals dat hier heet – wij zouden het een schoener noemen: een driemaster, die gelukkig ook een motortje aan boord heeft. En een heleboel (daar zijn ze weer, maar nu nóg warmer) thermopakken.

De tocht had alles in zich: regen en mist in de haven, zon, een klein meisje met “keelpijn” (lees: brok in de keel want zeeziek) en beetje wind op zee. Maar vooral vis en vogels! We begonnen met een harbour porpoise – een lokale variant op de dolfijn. Daarna was het tijd voor het op een muffin lijkende puffin eiland. Het Nederlandse woord voor puffin is papegaaiduiker: een vreemde vogel, met een kort lijf en kleine vleugels die het meest lijkt op een kruising tussen een pinguïn en een papegaai, die de hele winter op zee doorbrengt. Nadat we genoeg foto’s hadden gemaakt van rustende, vliegende, drijvende, duikende en fladderende puffins werd het weer tijd om ingespannen naar de zee te staren. Het was best stil in de boot, terwijl iedereen zocht naar een driehoekje of een spuitje water.

Het getuur en geduld werd beloond. Het golfje werd een vin, en de vin bleek een minke whale (wij noemen ‘m dwergvinvis. Hoewel dwerg dan misplaatst is – het dier wordt zo’n 10 meter groot). Later zagen we 3 vinnetjes – 3 white beaked dolfijnen. Uiteindelijk hebben we zo’n 3 verschillende dwergvinvissen gezien, die steeds dichter bij de boot te zien waren. Bij het boven water komen van deze beesten zag je de typische walvissenbek en de hele rug van het beest. De telelenzen en camera’s deden goede dienst om al dit moois vast te leggen.

Omdat we na zo’n 4 uur op het water nog niet genoeg H2O hadden gezien, hebben we de dag afgesloten met een waterval: Godafoss. Een soort Niagara watervallen, maar dan kleiner. Met minder (geen) Japanners ook, maar wel net zo veel herrie en indrukwekkend. Om af te sluiten met thee in het boeken- & tijdschriften- & internet café in Akureyri.