Dag 4. Verkassen

Als het in Ijsland aan de ene kant regent, dan schijnt de zon aan de andere kant. Dat kregen we de afgelopen tijd vaker te horen. En omdat het in Reykholt vanmorgen behoorlijk hard waaide en regende, was het tijd om naar het noorden (Akureyri om precies te zijn) te rijden. Buro Scanbrit adviseerde ons om al snel te stoppen bij Grábrók. Dat is een oude vulkaan (nou ja, wat is oud. Hij is ongeveer 3000 jaar geleden uitgebarsten), waarvan je de krater kunt beklimmen. Dat beklimmen gaat met een heleboel traptreden, maar het uitzicht over de krater en het dal waar die in staat is de kleine inspanning meer dan waard.

Verder was het vandaag vooral rijden op de ringweg 1. Inderdaad, de belangrijkste weg van Ijsland, die een rondje om het eiland maakt. Niet binnendoor want dat is misschien wel de kortste, maar zeker niet de snelste weg. Om nog maar niet te spreken over alle keien, schapen en ander natuurgeweld dat dan je pad kruist. Hoewel, schapen vonden we ook op de 1, ze staken pontificaal voor onze neus de weg over. Wat nou, snelweg.

Vermoeid door de reis, hebben we toch nog even het dorp Akureyri verkent. Al is het volgens Ijslandse begrippen een stad met 17.000 inwoners, voor ons is het niet groter dan Goirle. Hoewel Goirle dan geen mogelijkheden biedt om een walvissafari te boeken. En dat hebben we dan ook maar gedaan, morgen gaan we varen!