Dag 17. Rustig aan doen kan niet

Na al dat reizen en wandelen, is het onze overtuiging dat we een rustig dagje nodig hadden. Dat zeggen is meteen weten dat je het onmogelijke vraagt, in een streek die zo vol mooie landschappen zit als deze.

Als onderdeel van het rustig dagje namen we een kijkje bij Maligne Canyon. Dit is een canyon, waarbij je van boven naar beneden loopt over een pad met een eerste, tweede, derde... tot en met de zesde brug over het water heen. Normaal gesproken moet je dan ook weer terug, waardoor de meeste toeristen stoppen op de tweede of derde brug. Carlijn en ik gingen door tot brug 4, Jasper en Bart zijn nog een stuk doorgelopen tot 5. Alwaar wij ze ophaalden – en dat betekende inderdaad dat de vrouwen de 4 bruggen weer terugop zijn geklommen.

Dat was nog niet genoeg Maligne, dus zijn we doorgereden naar Maligne Lake. Dit meer wordt door de ene website van harte aanbevolen, terwijl de andere spreekt over een te toeristische attactie. En ja, er zijn nogal veel parkeerplaatsen, je hoort allerlei talen en het is strak georganiseerd maar... al die toeristen zijn er niet voor niets. Je vaart met zo’n boot een stuk het meer op, naar een klein schiereiland dat Spirit Island heet. Vanaf dat eiland heb je zicht op 3 van de 5 gletchers die het meer voeden met smeltwater, en een aantal krachtige bergtoppen. Na de 10 minuten stop op het eiland gaat de reis weer terug, met in ons geval 50 foto’s extra op zak. En een waarschuwing voor de beesten die in Jasper National Park het meeste gewonden veroorzaken: eekhoorns.

Die eekhoorns zijn dan ook een wezenlijk onderdeel van onze wildscore vandaag. Maar vooral ook de de bighornsheep (op de weg) en een Caribou (naast de weg).