Dag 13. Waar rook is, is vuur

Vandaag en morgen zijn reisdagen. Bedoeld om vanaf het relatief zuidelijk gelegen Whistler, naar het noordelijke Clearwater te gaan.

Ondanks dat de geplande afstand niet meer dan 230 kilometer was, werden we toch op tijd wakker. Met een tip van de receptionist op zak begonnen we vol goede moed aan de route.
De eerste stop: Joffre Lake (met dank aan diezelfde receptionist). Een ijsgroen meer, in een bos. En niet een, maar 3 meren: een lower, middle en upper. Het lower lake was makkelijk te bereiken, maar na zo'n 20 minuten alweer bergop hebben we de hiking trail naar het middelste meer maar gelaten voor wat het was.

Daarna door op highway 99, of de duffy lake road. Een echte bergweg zoals je je die voorstelt: bochtig, af en toe smal (let wel: canadese begrippen smal. Een Noor zou het zonder blikken of blozen breed hebben genoemd).
De lunch werd vooral door bijen en wespen druk bezocht, en we begonnen al te vermoeden dat het een vroege aankomst in Clinton zou worden.

Tot we bij Lilloet een meertje (Seton Lake) tegen kwamen. Een goede plek om te zwemmen en bij te komen van de rit. Blijkbaar ook een prima meer om water te verzamelen om bosbranden te doven - dat is in elk geval wat we een helikopter zagen doen. Het meer was ook, hoe onverwachts, een goede plek om wild te zien: tijdens het zwemmen dook er een bever op (inclusief platte staart en veel haar waardoor we zeker weten dat het een bever en geen harige rat is).

Terwijl de temperatuur steeg naar 35 graden, ging de reis door. In de buurt van Lillooet vielen ons steeds meer kale plekken in de bossen en zwarte bomen op. Eerder al had ik al op internet ( http://webmaps.gov.bc.ca/imf5/imf.jsp?site=pub_fireinfo ) gezien dat er bosbranden waren in deze regio, nu zagen we daar het resultaat van. Nu is de Lillooet regio van zichzelf al droger en kaler - denk aan een prairie - maar de kaalslag door de bosbranden is groots.

Voorbij Lillooet zagen we grote rookwolken aan de lucht, en dichterbij gekomen, zagen we op een aantal verder weggelegen berghellingen een rookontwikkeling die alleen maar veroorzaakt kan zijn door bosbrand. (Op diezelfde kaart terug te vinden bij Kelly Creek). Ondanks de afstand behoorlijk indrukwekkend, we waren dan ook behoorlijk opgelucht toen de weg afboog naar rechts en we de wolken achter ons konden laten.

Clinton, onze eindbestemming, is een kleine plaats in het midden van die prairy. Ook hier is de hemel versluierd door de rook van de bosbranden, maar gelukkig zijn ze nog ver genoeg weg. In het hotel aangekomen bleek het hotel echter volgeboekt te zijn door brandweermannen die het vuur komen blussen. Dankzij een foutje bij de reisorganisatie was onze kamer derhalve niet meer beschikbaar. Uiteindelijk is dat voor ons niet slecht uitgepakt: we zitten nu in een bed & breakfast (www.poolsideparadisebb.com) waar we rustig een videofilmpje kunnen kijken en morgenvroeg ontbijt op de koop toe krijgen. Morgen kunnen we goed uitgerust door naar Clearwater.