Dag 11. Sea to sky highway

Was het gisteren al vroeg dag, vandaag was de overtreffende trap. De wekker stond al om half 7, want de ferry van 9.25 in Saltery Bay moest gehaald worden. Op de terugweg van de bakker merkte ik al dat we niet de enige waren die de boot wilden hebben, met ons checkten zo'n 4 andere stellen/families uit.

Het vroege opstaan werd beloond, want we arriveerden meer dan een uur te vroeg in de haven. De boot was er ook op tijd en al snel reden we door, op jacht naar de volgende ferry (13.05) die ons naar West Vancouver bracht. Voor deze ferry waren we zo mogelijk nog vroeger (anderhalf uur), maar die tijd werd goed besteed aan lunch, shoppen en aan de wetenschap dat wij wel met de ferry meekonden, en toeristen die een uur na ons binnen kwamen niet meer.

Bij Vancouver aangekomen werd het tijd voor highway 99, die ze hier "sea to sky highway" noemen. En dat was te zien. Binnen enkele minuten stegen we ver boven de zee waarover we waren aangekomen uit, en hadden we uitzicht over de bergen. Het water werd steeds groener (van de gletchers) en de bergtoppen steeds hoger. Gelukkig was de weg breed genoeg - tenslotte moet er over een paar maanden al dat olympische verkeer overheen - en arriveerden we rond 4 uur in Whistler.

Na al dat moois onderweg is Whistler een typisch bergsport dorp, met veel hotels, winkels en bezoekers. Zelfs met een autovrij centrum met een goede winkel om warme (souvenir) truien te scoren. Voor nu is het weer tijd om te gaan slapen, morgen willen we actief bezig zijn. Verdwijnt de spierpijn hopelijk meteen uit mijn lijf.