Dag 1: de langste verjaardag

Een verjaardag is een dag om naar uit te kijken. Het was ook altijd een dag die te snel voorbij ging.

Vandaag was dat niet het geval, aangezien we vandaag toch echt vertrokken naar Vancouver. Allereerst begon de dag al om kwart voor zes, waarna we om tien over half zeven al in de bus zaten. Na het inchecken bleek het vliegtuig een mechanisch mankement te hebben, waardoor we uiteindelijk een uur vertraging hadden. Volgens de steward bij de gate hoefde ik overigens niet bang te zijn - we vliegen weliswaar met een airbus 330, maar met een andere hoogtemeter dan die van Airfrance. thnx, dat helpt!

Ondanks het uur vertraging kwamen we toch stipt om elf uur lokale tijd aan. En dat betekende dus 9 uur extra verjaardag. Die hebben we hier prima weten te besteden, want Vancouver is een geweldige stad. Meestal wint het dorpsmeisje in mij het van de city chick, en heb ik het niet zo op metropolen. Vancouver is hierop de uitzondering; vol met groen, brede lanen en veel laagbouw. Vanzelfsprekend is er een klein stukje downtown met wolkenkrabbers, maar voor de rest is er een groot park (met het eerste wild van deze reis: 3 wasberen) en een stadsstrand (met superglijbaan - daar hebben we foto's van) aan de oceaan!

Dat alles zorgt ervoor dat het nu lokale tijd zeven uur 's avonds is, terwijl mijn laptop aangeeft dat het in nederland vier uur is. We maken elkaar wijs dat we nog niet moe genoeg zijn om te gaan slapen, maar daar denk ik direct vast anders over. Tijd om te dromen van al dat andere moois dat op de planning staat.