Vieze voeten

Slapen in de buitenlucht was een nieuwe ervaring, maar geen verkeerde. Om 6.40 werden we gewekt omdat de gasbrander voor de koffie aangezet werd. Langzaam werden we wakker, zodat de “coffee” roep om 7 uur ons niet echt meer liet schrikken. Ook “breakfast” kon ons niet van ons stuk afkrijgen en een keer ontbijten met amerikaanse pancakes en meloen was best bijzonder.

Rond 9 uur waren we allemaal weer klaar om verder te gaan. Het ruigere gedeelte van de route staat op de planning. En dat is gelukt. Behalve de regels van de gidsen (die wederom erg veel aandacht besteden aan de veiligheid) is daar ook nog de vierde regel van Reggie: niet met je mond open een rapid (stroomversnelling) ingaan. De rivier is nl. niet zo erg lekker. Het was supergaaf om met zo’nn grote boot van deze versnellingen af te gaan, terwijl ze waarschijnlijk niet spannender zijn dan die in de Pirana in (daar is hij weer) de Efteling.

Uiteindelijk sloten we deze rafting tocht af met een lunch. Om moe maar voldaan terug gebracht te worden naar onze auto, waar we onze voeten kunnen wassen.

De dag was voor echter nog niet klaar. We gaan nog door naar het volgende hotel. En hoewel de rit ongetwijfeld door prachtig (woestijn) landschap voert hebben we er niet helemaal optimaal van kunnen genieten. Te druk met nagenieten van de rafting tocht, maar gelukkig kunnen we morgen het volgende nationale park voldoende eer betuigen.