26 juli: Raven, Coyotes and Condors
Door: Reggie
Blijf op de hoogte en volg Bart, Reggie, Jasper & Carlijn
28 Juli 2008 | Verenigde Staten, Grand Canyon Village
De junior ranger boekjes verdelen de junior rangers vaak in 3 verschillende leeftijden. In het geval van de Grand Canyon zijn dat raaf (raven), coyote en een condor. Carlijn heeft de leeftijd voor de raaf opdrachten, Jasper die voor de coyotes. Raven zie je hier genoeg vliegen, en gisteren hadden we al een coyote gepasseerd.
Voordat we het boekje echter gingen afmaken hebben we de laatste echte hike van deze vakantie gemaakt. Als je in hier in het national park binnenkomt wordt je op alle mogelijke wijzen gewaarschuwd voor het lopen in de canyon. Toch is dat precies wat we gedaan hebben: op en neer naar Cedar Ridge, zo’n 5 km (met 300 meter hoogteverschil) heen en weer.
De reden dat ze je waarschuwen is vanwege de hitte (gelukkig startten wij vanmorgen rond 7 uur en toen regende het!), het feit dat je begint met dalen en eindigt met klimmen (dat is ook zwaar. Ergens op de berg heb ik dan ook verzucht dat dit weer genoeg work out was voor de hele vakantie), en dat bezoekers niet genoeg water meenamen. Met 5 liter water op mijn rug was ook dat risico ingecalculeerd, waardoor we met een gerust hart konden lopen.
De beloning was navenant voor de inspanning. Zodra je van de rim (rand) af bent, krijg je een veel mooier, grootser en completer overzicht van de canyon. Het leverde niet voor niets snel zo’n 100 foto’s op;-) Na een rustpauze beneden, waarin we begonnen zijn met het junior ranger boekje, begon de steile klim naar boven.
Op die weg terug liepen we een echte ranger tegen het lijf. Die ons gelijk alle informatie van de “kids adventure hike” gaf, inclusief de stempel. Daardoor wisten we dat we op de terugweg konden uitkijken naar fossielen van schelpen, visbotjes en sponzen. Die we dan ook allemaal gevonden hebben. Bovendien gaf de rustpauze mij weer zuurstof en energie om de tocht naar boven door te zetten.
Na het broodnodige ceremonieel bij het uitreiken van de badge aan J&C zijn we voor een middagdut terug in bed gedoken. Om na het ontwaken alweer op “fotojacht” te gaan naar de canyon. Daar werden we beloond met een prachtige condor in de lucht, die boven ons hoofd gebruik maakte van de thermiek. In het bezoekerscentrum hadden we al gezien dat deze vogels een spanwijdte van zo’n 2 meter kunnen hebben – dat is best imposant om boven je hoofd te hebben vliegen…
Na nog een keer naar de canyon kijken (nu in het avondlicht) sluiten we de dag maar af. Kijken of we de indrukken in de slaap kunnen verwerken.
Voordat we het boekje echter gingen afmaken hebben we de laatste echte hike van deze vakantie gemaakt. Als je in hier in het national park binnenkomt wordt je op alle mogelijke wijzen gewaarschuwd voor het lopen in de canyon. Toch is dat precies wat we gedaan hebben: op en neer naar Cedar Ridge, zo’n 5 km (met 300 meter hoogteverschil) heen en weer.
De reden dat ze je waarschuwen is vanwege de hitte (gelukkig startten wij vanmorgen rond 7 uur en toen regende het!), het feit dat je begint met dalen en eindigt met klimmen (dat is ook zwaar. Ergens op de berg heb ik dan ook verzucht dat dit weer genoeg work out was voor de hele vakantie), en dat bezoekers niet genoeg water meenamen. Met 5 liter water op mijn rug was ook dat risico ingecalculeerd, waardoor we met een gerust hart konden lopen.
De beloning was navenant voor de inspanning. Zodra je van de rim (rand) af bent, krijg je een veel mooier, grootser en completer overzicht van de canyon. Het leverde niet voor niets snel zo’n 100 foto’s op;-) Na een rustpauze beneden, waarin we begonnen zijn met het junior ranger boekje, begon de steile klim naar boven.
Op die weg terug liepen we een echte ranger tegen het lijf. Die ons gelijk alle informatie van de “kids adventure hike” gaf, inclusief de stempel. Daardoor wisten we dat we op de terugweg konden uitkijken naar fossielen van schelpen, visbotjes en sponzen. Die we dan ook allemaal gevonden hebben. Bovendien gaf de rustpauze mij weer zuurstof en energie om de tocht naar boven door te zetten.
Na het broodnodige ceremonieel bij het uitreiken van de badge aan J&C zijn we voor een middagdut terug in bed gedoken. Om na het ontwaken alweer op “fotojacht” te gaan naar de canyon. Daar werden we beloond met een prachtige condor in de lucht, die boven ons hoofd gebruik maakte van de thermiek. In het bezoekerscentrum hadden we al gezien dat deze vogels een spanwijdte van zo’n 2 meter kunnen hebben – dat is best imposant om boven je hoofd te hebben vliegen…
Na nog een keer naar de canyon kijken (nu in het avondlicht) sluiten we de dag maar af. Kijken of we de indrukken in de slaap kunnen verwerken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
