27 juli: Heel veel iets in niets

Na de laatste hyke van gisteren hadden we vandaag gepland om rustig op te staan en te gaan rijden. De onrust had ons echter te pakken, en om half 8 zaten we al in de auto, op weg naar de eindbestemming van onze rondreis in Amerika: Las Vegas. Op zich een simpele weg: 2 keer rechts, en dan vooral veel doorrijden en je bent er.

Zo simpel was het ook. Maar waar we in de afgelopen dagen regelmatig geconfronteerd werden met "niets" waar we "misschien wel iets" verwachtten, was dat hier andersom. Na de Hooverdam (waar je gecontorleerd wordt op explosieven, behalve als je twee schattige kindjes achterin hebt zitten), rijd je door de Mohave woestijn. Dan denk je woestijn - dat zal wel rustig zijn. Niet dus. Op regelmatige plekken zag je een trailer / caravan of ander gebouwtje staan. Wie of wat er in woonde of ergens van leefde blijft duister, maar het is best een raar gezicht. Zeker als je weet hoe warm het hier is (zo boven de 40graden celsius).

De eindbestemming was niet meer en niet minder dan een cultuurshock. Zaten we gisterenavond nog romantisch bij een zonsondergang te genieten van rust, stilte en ruimte, vandaag hebben we de zonsondergang niet kunnen zien. Hij was verstopt door allerlei lichtjes, auto's, verkopers, "blotevrouwenkaartjesuitdelers", toeristen, personeesleden, casino's, hotels en winkels. Gaaf om op te lopen. Maar - eerlijk is eerlijk - het is ook heel fijn om nu weer terug te zijn in ons rustige hotel. Morgen gaan we vliegen enne, oma... Carlijn & Jasper kunnen niet wachten met terugknuffelen;-)

We zien jullie dinsdag na 11.50!