Dag 7. Ouwe Meuk

Schrk niet, we gaan het hier niet hebben over computerprogramma's die in een oude taal geschreven zijn. (de modernste computer apparatuur hier is nog steeds deze laptop. Wat een verschil met New York), maar over oude bewoners van deze streek.
We begonnen vroeg (want dat adviseerde SNP;-) met een wandeling naar zgn. "petroglyves": een goed amerikaans woord voor rotstekeningen die door indianen zijn gemaakt. (en nee pa, we hebben nog steeds geen indiaan in vol ornaat gezien. Wel als supermarkttassendrager of als grasmaaier, maar niet als winnetou). Het was een goed uur hyken op een rotswand, en we hebben er behoorlijk veel gezien. Saillant detail: de enige andere touristen die we tegenkwamen waren.... nederlanders die met dezelfde reisorganisatie op pad waren.

Nog lang voordat hier indianen woonden, waren er echter ook andere imposante inwoners: dinosaurussen. Vandaar dat onze route zich voortzette naar Dinosaur National Monument, ons eerste nationale park. Driemaal raden waar dat park om bekend staat: juist, haar prachtige bergen van verschillende leeftijden (denk aan 75, 100 en 150 miljoen jaar oud) en oh ja, dinobotten die daar nog regelmatig in grote getalen gevonden worden.
De kinderen hebben eerst kennis mogen maken met het vak paleontologie, door samen met een ranger een puzzel te maken van dinobotten. (en denk eraan: dit is amerika. Dus die puzzel was net zo groot als de echte dino).
Daarna zijn we met ranger nummer 2 de berg op gegaan. Zij wees ons op allerlei fossielen die in een zgn. muur te vinden waren. Supergaaf, een ervan was zo'n meter lang en 30 cm dik en waarschijnlijk de ruggenwervel. Ze wist ook prachtige verhalen te vertellen over vondsten die hier gedaan zijn. Een van de mooiste is een lange muur, met daarin zo'n 1600 (!) botten. Helaas, het gebouw dat ze daarom heen hebben gebouwd staat al een paar jaar op instorten, dus die mogen we niet meer zien.

De kinderen hebben daarna bewezen echte "junior rangers" te zijn, door een heel puzzelboekje (ja, in het engels, dus onze hulp was hard nodig) in te vullen. Dat leverde een "inzweringsceremonie" (zoals ze dat op tv ook doen als ze bv politieagent worden) op, een certificaat én een badge. Hoe stoer kan het zijn!

Al dat stof hebben we afgespoeld in het hotel hier. Dat hoort gelukkig niet tot oude meuk, maar is lekker modern met (daar zijn we weer) draadloos internet. Morgen gaan we weer verder rijden!

(PS: de foto aan de bovenkant van deze pagina? die hebben we gisteren gemaakt...)