Dag 2. Downtown Manhattan kan bést in een dag

Na het hele vroege tijdstip waarom we gingen slapen, was het nog afwachten tot hoe lang de kinderen (en wijzelf) zouden slapen. Dat viel mee: tot 4 uur onafgebroken en daarna hebben ze nog tot 6 uu in bed rondgedoold. Uiteindelijk zijn we toch maa ropgesaan en hebben Carlijn en ik ontbijt gehaald bij de deli.

Eerste stop vandaag: statue of liberty. Het vrijheidsbeeld staat op een eiland, en om op dat eiland te komen zul je eerst met de boot meemoeten. Op dit boot waren we niet de enigen, en om te voorkomen dat er ook maar een foute bezoeker op dat eiland komt, kwam daar weer een security controle. Weer door de scanner, weer zonnenbril en rugzak in een bakje doen en wederom zonder problemen doorgelaten.
De koperen dame stond erbij als altijd. Natuurlijk lijkt ze kleiner dan op de films, maar ze is nog steeds groot genoeg om te imponeren. Nog een rij & security controle om in de voet van het beeld omhoog te mogen kijken vonden we niet leuk genoeg, waardoor we snel doorvoeren naar Ellis island. Ook heel bijzonder, al was het alleen maar omdat J&C daar hun eerste junior natoinal park ranger badge hebben gehaald. Ja, misschien was dat wel de verrassing van vandaag: dat ook Ellis Island een national park is.

Terug aan wal werden we, zoals we inmiddels gewend waren, gemaand om snel de boot te verlaten. Nu waren we er blij mee, aangezien we zo de show van “aandachtsvragers” (straatartiesten, maar dan in Jasper zijn termen) met hun akrobatentrucs konden volgen. Ik geloof niet dat Jappie er iets van geleerd heeft, in elk geval heb ik liever niet ddat hij dat soort stunts thuis uitvoert.

Grond zero was het volgende punt op onze route. De meest passende vraag “hoe fotografeer je een gat”, want dat is het nog steeds. 7 jaar na dato, en er staan vooral veel hekken om het gat heen. Op de bodem wordt wel wat gewerkt, maar in mijn beleving had dat best wat sneller gekund. Ach, het al wel een uiting van een soort vaderlandsliefde zijn, evenals de sloopkogel met de amerikaanse vlag erop en de plaatjes met namen van alle slachtoffers.

En nog was de dag niet voorbij. We hebben onze route voortgezet naar China town, om daar te beginnen met de speeltuin. Best leuk, een zo’n blond meiske tussen al die chinese koppies. Natuurlijk leverden al die “drakenmatrionetpoppen”en “chinesezijdenjurkjes voor kleine meisjes” ff wat gezeur op. Dat mocht ook wel, na zo’n lange dag van lopen & indrukken opdoen. Het was dan ook tijd om naar het hotel te gaan en te zorgen voor een maaltijd en te slapen.

Nog een paar observaties: Amerikaanse vrouwen herken je aan hun schouderlange haar, hun nette korte broek en witte (let op: spiksplinterwitte) sportschoenen met bijbehorende sokjes. De term voor elke groep mensen, groter dan 2 is “folks” of, als je geluk hebt, “guys”. En tenslotte Amerikaanse, geuniformeerde mannen voelen zich pas écht een vent met een megafoon in hun hand. Ongetwijfeld hebben die wat te compenseren.